„სუ ტანჯვით გაზრდილი ვარ, ტანჯვით გაზრდილი. 6 წლისა ვიყავი დედა რომ მომიკვდა. 7 წლისა მიმიღო, მგონი, სკოლამ. ახლა კიდევ ჩაცმა არა მქონდა. დედაჩემის ტანისამოსი დახიეს, დაჭრეს, დააპატარავეს და რომ მაცმევდნენ, მე მოვკვდე, ვღრიალებდი დედაჩემის ტანისამოსს არ ჩავიცმევ მეთქი. პალტო ვის ენახნა, ჟაკეტი ვის ენახნა. მაინც ნიჭი მქონდა, ისეთი ნიჭი და ძალიან კარგად ვსწავლობდი. ფრიადი იყო მაშინ, ფრიადოსანი ვიყავი.