„დღეს რისთვისაც პანკისში ტურისტები ჩამოდიან, ეს არის ბუნება, სუფთა ჰაერი და ადგილობრივი კულტურა. თუ ხეობაში ჰესების მშენებლობა განახლდა, ეს შეაფერხებს ტურიზმის განვითარებას და პერსპექტივა აღარ გვექნება. ოთხი-ხუთი ჰესით დამძიმებულ პატარა ხეობაში ტურიზმი ვეღარ განვითარდება“, - ნაზი დაქიშვილი, 32 წლის, ჯოყოლოს მკვიდრი.

„ახალგაზრდა აქტივისტები, ვისთან ერთადაც შეიძლებოდა ხეობისთვის მნიშვნელოვან საკითხებზე გვეხმაურა, სულ 2-3 დავრჩით, დანარჩენებმა ხეობა დატოვეს და საქართველოდან წავიდნენ“, - ლუიზა მუთოშვილი, 30 წლის, პანკისის მკვიდრი.

თამაზ ბაღაკაშვილი პანკისის სახალხო კრების ერთ-ერთი ლიდერია. წლების განმავლობაში ის ხეობაში „ქართული ოცნების“ კოორდინატორი იყო. 21 აპრილს, პანკისში, სამართალდამცავებსა და მოსახლეობას შორის მომხდარი შეტაკებისას, მთავრობის წევრებთან მოლაპარაკების პროცესში აქტიურად მონაწილეობდა. „თუ დაიწყო ერთი კაცის აყვანაც, მე ვფიქრობ, მთელი ხალხი ეყოლებათ ასაყვანი იმიტომ, რომ ვინც მაშინ პანკისის ხეობაში იმყოფებოდა, ახალგაზრდობის 90%-ი მონაწილეობდა ამ არეულობაში. არ არსებობს ახალგაზრდა, ან ქვა არ აეღო ან ჯოხი“, - ამბობს თამაზ ბაღაკაშვილი შს მინისტრის განცხადებაზე კომენტირებისას. მინისტრმა გახარიამ თქვა, რომ ყველა, ვინც იძალადა შსს-ს თანამშრომლებზე, პასუხს აგებს.

„მე პირველ ომში აქ არ ვიყავი, შვილიშვილი მყავდა ავად. მეორე ომში მოვედი. დიდიან-პატარიანად ყველა აქ იყო, მე რა დამტოვებდა სხვაგან? არ დავრჩებოდი. ჩვენ, ქისტები ერთი მუჭა ხალხი ვართ. ამდენ სპეცრაზმს აქ რა უნდოდა, უფროსი არა ჰყავდათ მაგათ? 18 წლის ბავშვი დაცხრილეს, სახლში, თავის საწოლში ტყვია შუბლში დაახალეს და წავიდნენ. რა უფლებით შემოვიდა სპეცრაზმი? იმდენი ჯარი რატომ შემოიყვანა გახარიამ?“- სოფელ ძიბახევში მცხოვრები ძანო მაჩალიკაშვილი, პანკისში, 2019 წლის 21 აპრილს, სამართალდამცავებსა და ადგილობრივ მოსახლეობას შორის მომხდარ შეტაკებას იხსენებს.

რამდენიმე დღის წინ, შერეული ორთაბრძოლების (MMA) პანკისელმა სპორტსმენმა, 28 წლის ასლან გორგიშვილმა თურქეთის ქალაქ ანტალიაში გამართული საერთაშორისო ტურნირი მოიგო. მანამდე ასლანმა გამარჯვება მოიპოვა ყაზახეთში პროფესიონალურ ტურნირზეც. საქართველოს სახელით საერთაშორისო ტურნირებზე წარმატებით ასპარეზობს კიდევ ერთი პანკისელი ახალგაზრდა, 23 წლის ისლამ მაჩალიკაშვილი.

საუბარს პანკისის სტიგმით იწყებს - რაც მახსოვს, ხეობაზე სულ ცუდს ამბობენო. „კი იყო არეულობა, როცა ჩეჩნები შემოვიდნენ, მაგრამ მთავრობაც ხელს უწყობდა იმას, მაშინ რაც ხდებოდა - ხალხის გატაცებები, მკვლელობები, ყაჩაღობები, ქურდობები. ის ლაქა დღემდე შემორჩა პანკისის ხეობას. უცხოელებს კი არა, საქართველოში, სხვაგან რომ მოვხვდები და გაიგებენ ქისტი ვარ პანკისიდან, ისე გიყურებენ, გეგონება კაციჭამია ხარ. მერე, როცა ერთმანეთს გავიცნობთ, ჩვენ, პანკისზე სხვანაირი წარმოდგენა გვქონდაო“.

„თბილისში ან სხვაგან ნაცნობი რომ შეგხვდება ან ვინმე გაგიცნობს და გაიგებს, რომ ქისტი ხარ, ზოგი მეკითხება ხოლმე, ხეობაში რომ ჩამოვიდე საზღვარგარეთის პასპორტი მინდა? საზღვრებია მანდ? პოსტი უნდა გადავლახო? ამ მითებს, რაც პანკისის ხეობაზეა, ეს გზა დაანგრევდა, გააქრობდა“, - გზას, რომელზეც სამოქალაქო აქტივისტი ჯოყოლა აჭიშვილი საუბრობს, პანკისისა და ხადორის ხეობების გავლით, ახმეტა თუშეთთან უნდა დაეკავშირებინა.

არამხოლოდ ავარჯიშებს, არამედ ცდილობს კლუბის ძიუდოისტების წარმატებების შესახებ ხეობაში მცხოვრებმა მათმა თანატოლებმაც გაიგონ. მეოთხე წელია, 60-მდე ბავშვსა და ახალგაზრდას წვრთნის, მაგრამ სპორტულ და ფიზიკურ აქტივობებში მეტი მოზარდის ჩაბმა სურს.