თებერვალში  საბჭოთა რეჟიმის მიერ ჩეჩენი და ინგუში ხალხის დეპორტაციიდან 77, საქართველოს ოკუპაციიდან კი 100 წელი გავიდა. როგორ მოხდა ვაინახების მასობრივი გადასახლება შუა აზიაში? შეეხო თუ არა ეს პროცესი პანკისის ხეობაში მცხოვრებ ქისტებს? როგორ ვლინდება 70-იანი წლიანი რეჟიმის მემკვიდრეობა დღეს და რატომ გახდა აქტუალური ლოზუნგი „არასდროს დავბრუნდებით უკან, საბჭოთა კავშირში“?

23 თებერვალს, საბჭოთა რეჟიმის მიერ ჩეჩენი და ინგუში ხალხის დეპორტაციის დღეს, თბილისში, ფოლკლორის სახელმწიფო ცენტრში, ხსოვნის საღამო გაიმართება. ღონისძიება, რომელსაც ფოლკლორისტები ამირან არაბული და ეთერ თათარაიძე გაუძღვებიან, 15:00 საათზე დაიწყება.

23 თებერვალი ვაინახური წარმოშობის ხალხის დეპორტაციის დღეა. 73 წლის წინ, 1944 წლის 23 თებერვალს იოსებ სტალინის განკარგულებით, დაახლოებით ნახევარი მილიონი ჩეჩენი და ინგუში მოსახლეობა შუა აზიაში - ყაზახეთში, ყირგიზეთსა და ციმბირის ტაიგაში გადაასახლეს. დეპორტირებულთა თითქმის ნახევარი გადასახლების პირველივე წელს სიცივით, შიმშილითა და ავადმყოფობით დაიღუპა.

28 იანვრის ჩანაწერი (2017 წ) - რეპრესირებულმა პირებმა ან მათი პირველი რიგის მემკვიდრეებმა ფულადი კომპენსაციის მიღების მოთხოვნით, სასამართლოს სარჩელით 2018 წლის 1-ელ იანვრამდე უნდა მიმართონ.