თებერვალში  საბჭოთა რეჟიმის მიერ ჩეჩენი და ინგუში ხალხის დეპორტაციიდან 77, საქართველოს ოკუპაციიდან კი 100 წელი გავიდა. როგორ მოხდა ვაინახების მასობრივი გადასახლება შუა აზიაში? შეეხო თუ არა ეს პროცესი პანკისის ხეობაში მცხოვრებ ქისტებს? როგორ ვლინდება 70-იანი წლიანი რეჟიმის მემკვიდრეობა დღეს და რატომ გახდა აქტუალური ლოზუნგი „არასდროს დავბრუნდებით უკან, საბჭოთა კავშირში“?

საბჭოთა რეჟიმის მიერ ასიათასობით ჩეჩენი და ინგუში ხალხის დეპორტაცია და თითქმის მათი ნახევრის დაღუპვის ტრაგიკული ისტორია გაიხსენეს დუისში, ხსოვნის საღამოზე, რომელიც კოვიდ პანდემიის რეგულაციების გამო მოკრძალებულად ჩატარდა.

23 თებერვალი საბჭოთა რეჟიმის მიერ ჩეჩენი და ინგუში ხალხის დეპორტაციის დღეა. 75 წლის წინ, 1944 წლის 23 თებერვალს, იოსებ სტალინის განკარგულებით, დაახლოებით ნახევარი მილიონი ჩეჩენი და ინგუში მოსახლეობის შუა აზიაში - ყაზახეთში, ყირგიზეთსა და ციმბირის ტაიგაში გადასახლების პროცესი დაიწყო.

23 თებერვალს, საბჭოთა რეჟიმის მიერ ჩეჩენი და ინგუში ხალხის დეპორტაციის დღეს, თბილისში, ფოლკლორის სახელმწიფო ცენტრში, ხსოვნის საღამო გაიმართება. ღონისძიება, რომელსაც ფოლკლორისტები ამირან არაბული და ეთერ თათარაიძე გაუძღვებიან, 15:00 საათზე დაიწყება.

23 თებერვალი ჩეჩნებისა და ინგუშების დეპორტაციის დღეა. გადასახლება მაშინდელი ჩეჩნეთ–ინგუშეთის ავტონომიური რესპუბლიკიდან 1944 წლის 23 თებერვალს დაიწყო და 9 მარტამდე გაგრძელდა.

ახალი ამბების გამოშვებას ნაზი დაქიშვილი უძღვება.